A conversion narrative and its political and social dimensions: Abdu’l Ahad Dawud

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2021

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Araştırma projeleri

Organizasyon Birimleri

Organizasyon Birimi
İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Tarih Bölümü
Tarih Bölümü, çok-yönlü, disiplinler-arası, mukayeseli ve sosyolojik bir zenginlik üretmeyi; bu suretle, gerek Avrupa-merkezci veya Batı-merkezci, gerekse dar Osmanlı-Türk odaklı yaklaşımları aşmayı amaçlamaktadır.

Dergi sayısı

Özet

During the fall of the Ottoman Empire, Iranian-born, David Benjamin converted into Islam under the name of Abdu’l Ahad Dawud. After the 1908 Revolution, he wrote many newspaper articles and a book, İncil ve Salib. All of his writings embody in many ways the continuation of Islamic polemical literature. Dawud claims that Christianity was corrupted by Saint Paul and Constantine and the name of Muhammad was included in Bible beforehand. Moreover, in his writings, Dawud supported the Committee of Union and Progress (CUP) and illustrated comments about that period such as the dethronement of Abdülhamid II, Imperialism and Zionism. Based on Dawud's books and articles, I will question the purpose of his works and try to fragment the perception of a converted Muslim in that period and the Muslim identity at the end of the 19th century. In this way, I will argue that polemical writings are not only produced for religious purposes but that they also reflect the common mentality of the era in which they were written, as a political instrument. I will try to contextualize Abdu’l Ahad Dawud within the historical framework of his period as a person who witnessed the last years of the Ottoman Empire. During this period, almost all Islamic countries were colonized under Christian powers, therefore Dawud's efforts to prove the superiority of Islam were significant.
Osmanlı İmparatorluğu’nun son yıllarında, İran asıllı Keldani bir Hıristiyan olan David Benjamin, Abdülehad Davud adıyla Müslüman oldu. 1908 Devrimi’nin ardından ise pek çok makaleye ek olarak Hıristiyan karşıtı reddiye geleneğinin örneklerinden biri olan İncil ve Salib adlı eseri kaleme aldı. Bu yazılarda, kendisini önceleyen İslam reddiye geleneğini devam ettirmesine ek olarak, döneminin toplumsal ve politik olayları hakkında açıklamalarda bulundu. İttihat ve Terakki Cemiyeti’nin ülke yönetimini ele almasını destekledi, Abdülhamid’in tahttan indirilmesi, Siyonizm ve İslam dünyasında faaliyet gösteren misyonerler hakkında açıklamalarda bulundu. Bu makalede, görünüşte dinsel niteliğe sahip olan bu yazıların esas yazılış amacını sorgulayacak ve eserlerin içerisindeki politik atmosferi göstermeye çalışacağım. Bu şekilde, dönemin Müslüman düşünce dünyasını ve Abdülehad Davud’un Hıristiyan karşıtı yazılarını son dönem Osmanlı İmparatorluğu’nun bağlamı içerisinde anlamaya çalışacağım. Neredeyse tüm İslam ülkelerinin sömürge olarak Hıristiyan devletlerin egemenliği altına girdiği bu dönemde, Davud'un İslam'ın üstünlüğünü ispat etme çabası anlamlıdır.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Islamic Polemical Literature, Committee of Union and Progress, Abdu'l Ahad Dawud, Conversion, İslam Reddiye Geleneği, İttihat ve Terakki Cemiyeti, Abdülehad Davud, İhtida

Kaynak

Akdeniz Havzası ve Afrika Medeniyetleri Dergisi

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

3

Sayı

1

Künye

Sefiloğlu, M. S. (2021). A conversion narrative and its political and social dimensions: Abdu’l Ahad Dawud. Akdeniz Havzası ve Afrika Medeniyetleri Dergisi, 3(1), 53-64.