Dil, şiir ve görsel şiir
[ N/A ]
Tarih
2018
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
4th International Symposium on New Trends in Social Sciences
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
Bu tebliğde dil-şiir ilişkisini ve bu bağlamda görsel şiirin imkânını tartışıyorum. Dil bir bildirişim aracı olarak tanımlana gelmiştir. Bildirişim dilin mantıksal ayrımından ziyade onun üst cinsidir. Çünkü hayvanlar da birbiriyle tam bir bildirişim icra ederler, ancak bu bildirişime dil demek mümkün değildir. Sadece insan bildirişimi dildir. İnsan bildirişimi üçlü bir gönderme ilişkisinin olduğu bir ifadeyken, hayvan bildirişiminin gönderme ilişkisi çok farklıdır. Buna göre, dil ilişkisi im (sözcük) › anlam › nesne/nesne durumları şeklinde iken, hayvan bildirişimi im › imge/içgüdüsel donanım › nesne şeklindedir. Hayvanda kavram olmadığı için im doğrudan imgeyi, onun aracılığıyla nesneyi bildirir. Kısaca hayvan bildirişiminde idealite yoktur. Bildirişim ilişkisi real›real›real şeklindedir. Sanat da özünde bir ifadedir; çünkü anlam ve duyusal görünüş tam bir birlik içindedir. Bu durum sanatı bir dil sanmaya sevk etmiştir. Bu tebliğde sanatın bir dil olduğu tezine karşı çıkıyoruz. Sanat muhayyile gücünün etkinliği olmasından ötürü daha ziyade anlamın öznel görünüşü anlamında bir ifade olup, dilin gerektirdiği, onu nesnellikle kayıtlayan, dış mantığa (sentaks), dil sanatları dışında, sahip değildir. Şiirin bir dil sanatı olduğu konusunda kuşku yok. Bu durumda görsel şiir ifadesi anlamlı bir ifade olabilir mi? Görsel şiirin kimi örnekleri kolayca grafik sanatı, baskı resim gibi görsel sanatlara dâhil edilebilecek durumdadır. Şiir bir sanat olması hasebiyle insanın muhayyile (imgelem/imagination) fakültesine ait bir dil etkinliğidir. Buna göre şiiri imgelemsel (imaginative) dilin öznel görünüşü olarak tanımlıyoruz. Görsel şiir ancak görsel bir dil ile mümkündür. Galat-ı meşhur olarak dilsiz denen insanların dili görsel bir dildir. Zira anlama atıf yapan sözsel işaret yerine görsel işaret, yani el işareti kullanılır. Görsel şiir ancak bu tarz bir görsel dil ile olanaklıdır. Oysa edebiyatta görsel şiir denen olgunun bir dil ilişkisinin unsurlarına sahip olmadığı görülmektedir. Görsel dil kurmadan görsellik üzerinden şiir yazılacağı iddia edilmektedir. Böyle bir iddianın mantıksal bir temeli yoktur. Dahası görsel dil sözsel dile çevrilebilirdir. Oysa görsel şiir denen çalışmaları sözsel şiire çevirebilme imkânı yoktur. Bununla birlikte galat-ı meşhur olarak görsel şiir denen olayın bir sanat olduğu hususunda da kuşku duymuyoruz. Muhayyile gücünün bir etkinliği olarak o, anlamın görsel bir içerik üzerinde görünüşe çıkmasıdır; yani görselliğin imgelemsel (imaginative) ifadesidir. Bununla birlikte görsel şiir kendini diğer görsel sanatlardan ayıran varlık bölgelerini tayin etmeli ve saf görsel şiir olma arzusu taşıyorsa dilden arındırmalıdır. Bu bakımdan görsel şiirin doğru tanımının görsel olay, sembol ya da imlerin (sign) imgelemsel ifadesi (imaginative expression) olduğunu savunuyoruz. Bu tanım onu hem resimden hem de grafik sanatı gibi bazı görsel sanatlardan ayırabilecek bir duruma getirmektedir. Sonuç olarak, şiir imgelemsel dilin öznel görünüşüdür. Bu tanım bir şeyi şiir iddiasına dâhil etmeyi sağlayabilecek yegane mantıksal imkanı ve ontolojik zemini sunmaktadır. Bu zemin dışında kalan hiçbir sanat eylemi şiir iddiasının içine çekilemez.
In this proceeding I deal with the relation of poetry to language and discuss possibility of visual poetry. Language has been defined as an instrument of communication. I take communication as the (logical) genus of language not its (logical) difference. Animals communicate with each other perfectly, but still we would not call their communication language. Only human communication can be truly called language. Human communication is an expression which consists of three termed relation of reference. The constitutive parts of this reference relation are sign (word), meaning/concept (ideality) and object-state of affairs. Signs refer to object via meaning followingly: Sign/real › meaning/ideal › object/real. Ideality is the distinctive or characteristic feature of language. The structure of reference of animal communication lacks ideality and the relation of reference is entirely real: sign/real›image or natural instinct/real›object/real. Art is an expression in which meaning and sensual appearance exist in a unity. This caused people to assume art to be language. I object to the prevailing belief that art is a language. Art, as being an activity of imaginative faculty, is an expression of subjective appearance of meaning. With the exception language arts, it does not have an external logic (syntax) which restrain or condition it by objectivity which is required by language. There is no doubt that poetry is a branch of language arts. Then, does the term visual poetry make sense? Some examples of visual poetry can be easily classified under the arts of graphic and lithograph, some are not. Poetry is a language activity which belongs to the faculty of imagination. I define poetry as the (absolutely) subjective appearance of imaginative language. Visual poetry is possible only through the possibility of a visual language. The language of tongueless people, it is a mumpsimus to call them tongueless, is a visual language. They refer to concept or meaning via visual sign, instead of verbal sign. One can talk about the possibility of visual poetry only in the context of such a language. The people of visual poetry assume that visual poetry can be made without making a visual language. Additionally, visual language of mute people can be translated into verbal language. No example of so-called visual poems can be translated into verbal language. However, I do not doubt that visual poetry, I take this term as a mumpsimus, is an artistic activity. It, as belonging to human imagination, is an appearance of meaning through a sensual content, an imaginative expression of visuality. However, so-called visual poetry must determine its sphere of being which distinguishes itself from other visual arts. Even it must purify itself from language if it wishes to be pure or proper visual “poetry”. I suggest a definition for visual poetry that it is an imaginative expression of visual events/occurrences, symbols or signs. This definition distinguishes it from some visual arts such as painting, art of graphic, lithograph etc. In conclusion, poetry is the subjective appearance of imaginative language. This definition indicates both logical possibility and the ontological ground to consider something in the context of claim for poetry.
In this proceeding I deal with the relation of poetry to language and discuss possibility of visual poetry. Language has been defined as an instrument of communication. I take communication as the (logical) genus of language not its (logical) difference. Animals communicate with each other perfectly, but still we would not call their communication language. Only human communication can be truly called language. Human communication is an expression which consists of three termed relation of reference. The constitutive parts of this reference relation are sign (word), meaning/concept (ideality) and object-state of affairs. Signs refer to object via meaning followingly: Sign/real › meaning/ideal › object/real. Ideality is the distinctive or characteristic feature of language. The structure of reference of animal communication lacks ideality and the relation of reference is entirely real: sign/real›image or natural instinct/real›object/real. Art is an expression in which meaning and sensual appearance exist in a unity. This caused people to assume art to be language. I object to the prevailing belief that art is a language. Art, as being an activity of imaginative faculty, is an expression of subjective appearance of meaning. With the exception language arts, it does not have an external logic (syntax) which restrain or condition it by objectivity which is required by language. There is no doubt that poetry is a branch of language arts. Then, does the term visual poetry make sense? Some examples of visual poetry can be easily classified under the arts of graphic and lithograph, some are not. Poetry is a language activity which belongs to the faculty of imagination. I define poetry as the (absolutely) subjective appearance of imaginative language. Visual poetry is possible only through the possibility of a visual language. The language of tongueless people, it is a mumpsimus to call them tongueless, is a visual language. They refer to concept or meaning via visual sign, instead of verbal sign. One can talk about the possibility of visual poetry only in the context of such a language. The people of visual poetry assume that visual poetry can be made without making a visual language. Additionally, visual language of mute people can be translated into verbal language. No example of so-called visual poems can be translated into verbal language. However, I do not doubt that visual poetry, I take this term as a mumpsimus, is an artistic activity. It, as belonging to human imagination, is an appearance of meaning through a sensual content, an imaginative expression of visuality. However, so-called visual poetry must determine its sphere of being which distinguishes itself from other visual arts. Even it must purify itself from language if it wishes to be pure or proper visual “poetry”. I suggest a definition for visual poetry that it is an imaginative expression of visual events/occurrences, symbols or signs. This definition distinguishes it from some visual arts such as painting, art of graphic, lithograph etc. In conclusion, poetry is the subjective appearance of imaginative language. This definition indicates both logical possibility and the ontological ground to consider something in the context of claim for poetry.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Dil, İmgelem, Şiir, Görsel Şiir, Hayvan Bildirişimi, Language, Imagination, Poetry, Visual Poetry, Animal Communication
Kaynak
4th International Symposium on New Trends in Social Sciences
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Türker, Habip (2018). Dil, şiir ve görsel şiir. 4th International Symposium on New Trends in Social Sciences 6-7 July 2018, Tallin, Estonia.
