Modern edebiyat tarihçiliğinin ayrıştırıcı ve çatışmacı zihniyeti
| dc.authorid | 0000-0001-5581-3736 | |
| dc.contributor.author | Karaismailoğlu, Adnan | |
| dc.date.accessioned | 2022-03-30T07:25:15Z | |
| dc.date.available | 2022-03-30T07:25:15Z | |
| dc.date.issued | 2021 | |
| dc.department | İHÜ | |
| dc.description.abstract | “Modern Edebiyat Tarihçiliği” ifadesi, Batılı şarkiyatçıların kendi usul ve yöntemleriyle Doğu dünyası için başlattığı ve ulus devletlerin bilim adamları tarafından benimsenen önceki asırlara ait edebi birikimle ilgili çalışmaları kapsamaktadır. “Zihniyet” sözcüğü ise, bu çalışmaları yönlendiren ön yargılara ve kararlılığa işaret etmektedir. Türkiye’de, İran’da ve Arap dünyasında Batı kaynaklı disiplin ve prensiplerle başlatılan modern edebiyat tarihi çalışmaları önemli eserlerin tanınmasını, ortaya çıkarılmasını ve yayınlanmasını sağlamış olsa da dayandığı zihniyet bu önemli yararı gölgeleyecek sonuçlara ve bakışlara yol açmıştır. Bu husus artık her yönüyle günümüzde ele alınmalı, ülkeler ve toplumlar üzerinde olumsuz etkileri varsa açıkça ortaya konulmalıdır. Modern edebiyat tarihçiliğinin yüz yılı aşkın macerasının etkileri, kanaatimizce bugün hâlâ bilim, kültür ve sanat dünyasında devam etmektedir. Klasik Türk şiiriyle ilgili yargılar, Fars dili ve şiiri çevresinde oluşturulan genel kabuller, Arap edebiyat tarihinde yer alan Fars asıllı kişiler ve Osmanlı dönemindeki Arap edebiyatı hakkında yazılanlar, örnek olarak gösterilebilir. Modern edebiyat tarihçiliği, İslâm dünyasında ülkeleri ve toplumları birbirlerinden ve hatta kendi geçmişlerinden uzaklaştırıcı bir görev üstlenmiştir âdeta. Eldeki birçok edebiyat tarihi kitabı, İslam dininin, tarihin ve ortak coğrafyanın sağladığı yakınlık ve beraberliği çeşitli yöntemlerle gözler-den uzakta tutmaktadır. Bu ayrıştırma çabasında ilk hedefin Osmanlıların, yani Türklerin olduğu, sonra Arapların ve Farsların olduğu anlaşılmaktadır. İslam ülkelerindeki 20. asrın bazı ünlü edebiyat tarihçileri üzerinden bu değerlendirmeyi şekillendirmek ve örneklendirmek mümkündür. Ortak coğrafyanın ve müşterek zevkin ürünlerinin sonuçta dillere, hatta lehçelere bölünerek farklılık ve rekabet iddialarıyla tanıtılması, özellikle mazi için her halde makul değildir. | |
| dc.description.abstract | The expression “Modern Literary Historiography” covers the works of the previous centuries of literary accumulation initiated by Western orientalists for the Eastern world by their own methods and manners adopted by scientists of nation states. The word “mentality” indicates the prejudices and determination these studies direct. In Turkey, Iran and the Arab world, even though the modern literary history studies initiated by Western origin discipline and principles allows the visualization and publishing of important works, mentality that it is based has led to a result that overshadow this important benefit. This issue should now be addressed in all its aspects today, and it should be made clear if it has negative effects on countries and societies. In our opinion, the effects of more than a hundred years of adventure of modern literary historiography still continue in the world of science, culture and art. Opinions about classical Turkish poetry, general assumptions about Persian language and poetry, Persian origin people in the history of Arabic literature and writings about Arabic literature in the Ottoman period can be given as examples. Modern literary historiography has undertaken a task that takes countries and societies away from each other and even their own past in the Islamic world. Many literary history books at hand keep the closeness and unity of Islam, history and common geography away from the eyes in various ways. It is understood that the first target in this separation effort was the Ottomans, that is the Turks, and then the Arabs and Persians. It is possible to shape and exemplify this assessment over some of the 20th century’s most famous literary historians in Islamic countries. It is not reasonable for the past to introduce the products of common geography and common pleasure, ultimately divided into languages and even dialects, with claims of difference and competition. | |
| dc.identifier.citation | Karaismailoğlu, A. (2021). Modern edebiyat tarihçiliğinin ayrıştırıcı ve çatışmacı zihniyeti. R. Şentürk, A. Süruri, R. T. Kalyoncu, M. Sürün ve E. Morgül (Ed.). İslâm’da Medeniyet Bilimleri Tarihi (2. Cilt) içinde (291-311. ss.). İstanbul: İbn Haldun Üniversitesi Yayınları. | |
| dc.identifier.endpage | 311 | |
| dc.identifier.isbn | 9.78626E+12 | |
| dc.identifier.startpage | 291 | |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.12154/1743 | |
| dc.language.iso | tr | |
| dc.publisher | İbn Haldun Üniversitesi Yayınları | |
| dc.relation.ispartof | İslâm’da Medeniyet Bilimleri Tarihi (2. Cilt) | |
| dc.relation.publicationcategory | Konferans Öğesi - Ulusal - Başka Kurum Yazarı | |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | |
| dc.subject | Modern Edebiyat Tarihçiliği | |
| dc.subject | Doğu Edebiyatı | |
| dc.subject | Türk Edebiyatı | |
| dc.subject | Fars Edebiyatı | |
| dc.subject | Arap Edebiyatı | |
| dc.subject | Modern Literary Historiography | |
| dc.subject | Eastern Literature | |
| dc.subject | Turkish Literature | |
| dc.subject | Persian Literature | |
| dc.subject | Arabic Literature | |
| dc.title | Modern edebiyat tarihçiliğinin ayrıştırıcı ve çatışmacı zihniyeti | |
| dc.title.alternative | The discriminative and conflictive mind of the modern literature historiography | |
| dc.type | Conference Object | |
| dspace.entity.type | Publication |
