Cloning and nausea in the Possibility of an Island
Yükleniyor...
Tarih
2021
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İbn Haldun Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
This paper investigates the physical and metaphorical meanings of nausea in Michel Houellebecq’s The Possibility of an Island. Through the trope of cloning, Houellebecq likens the human body to a ship, and conflates existential nausea with nausea caused by inhabiting a body. The future clones of the narrator Daniel inhabit a world of ‘neohumans’ that are clones like themselves, and old-style, barbaric humans. Neohumans change their bodies through cloning, which after a while give them ship-sickness, or nausea. Daniel’s nausea is shaped by his relationship with the Mediterranean throughout. The novel asks the question ‘What happens to human consciousness when the body keeps changing and the white male body is propagated into the future?’ Thus, the novel works as an allegory for the way the Mediterranean functions today both as a curative and lethal space for European endeavor.
Bu makale Michel Houellebecq’in romanı Bir Ada İhtimali’nde fiziksel ve mecazi bulantı arasındaki ilişkiyi inceleyecektir. Houellebecq insan bedenini bir gemiye benzeterek, metafizik iç bulantısıyla bir bedende hapsolmanın getirdiği bulantıyı harmanlar. Gelecekteki Daniel’ın dünyası klonlar, yani ‘yeni-insanlar’ ve eski tarz ‘barbar’ insanlardan oluşmaktadır. Yeni-insanlar yaşlandıkça içlerinde rahat edemedikleri bedenleri; deniz tutması ya da bulantı hissettiren bu bedenleri klonlarıyla değiştirmektedir. Daniel’ın mide bulantısı roman boyunca Akdeniz’le olan ilişkisiyle şekillenir. Roman ‘Bedenler değiştikçe ve beyaz erkek bedeni geleceğe bu şekilde ilerledikçe bilincinden geriye ne kalmaktadır?’ sorusunu sormaktadır. Akdeniz Daniel karakterini gelişiminde gözlemlediğimiz üzere Avrupa’nın geçmişini ve geleceğini kapsayan, bazen tedavi eden, bazen de ölüme sürükleyen ama mutlaka insanı içine çeken bir havzadır.
Bu makale Michel Houellebecq’in romanı Bir Ada İhtimali’nde fiziksel ve mecazi bulantı arasındaki ilişkiyi inceleyecektir. Houellebecq insan bedenini bir gemiye benzeterek, metafizik iç bulantısıyla bir bedende hapsolmanın getirdiği bulantıyı harmanlar. Gelecekteki Daniel’ın dünyası klonlar, yani ‘yeni-insanlar’ ve eski tarz ‘barbar’ insanlardan oluşmaktadır. Yeni-insanlar yaşlandıkça içlerinde rahat edemedikleri bedenleri; deniz tutması ya da bulantı hissettiren bu bedenleri klonlarıyla değiştirmektedir. Daniel’ın mide bulantısı roman boyunca Akdeniz’le olan ilişkisiyle şekillenir. Roman ‘Bedenler değiştikçe ve beyaz erkek bedeni geleceğe bu şekilde ilerledikçe bilincinden geriye ne kalmaktadır?’ sorusunu sormaktadır. Akdeniz Daniel karakterini gelişiminde gözlemlediğimiz üzere Avrupa’nın geçmişini ve geleceğini kapsayan, bazen tedavi eden, bazen de ölüme sürükleyen ama mutlaka insanı içine çeken bir havzadır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Cloning, Nausea, Houellebecq, Global North, Mediterranean, Klonlama, Bulantı, Global Kuzey, Akdeniz
Kaynak
İbn Haldun Çalışmaları Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
6
Sayı
2
Künye
Haliloğlu, N. (2021). Cloning and nausea in the Possibility of an Island. İbn Haldun Çalışmaları Dergisi, 6(2), 157–165.
