Social Darwinism in unionist theory and practice: The German connection
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2021
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İbn Haldun Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
In this thesis, the role Social Darwinism played in the Unionist theory and practice, and the influence Germany had in spreading this theory among the Unionist intellectuals and politicians. The purpose of this study is to explain how and to what extent this theory affected the Unionist ideology and delve into the roots of Social Darwinism’s journey in the Ottoman Empire. Social Darwinism affected especially the Unionist Turkists during the final decade of the Empire, and throughout this thesis, it is discussed through three main questions. The first question is why Social Darwinism became so popular in the Unionist ideology. To answer this question, I examined their backgrounds, and find out that the western education they received, and their militarist identities played a great role in this regard. I also argue that the political environment of their age popularized Social Darwinism. Additionally, it is argued the intellectual atmosphere of the Empire helped this theory to be popularized. The second question debated is through which channels the Unionists acquired Social Darwinist theory. In this thesis, I focus on the German channel, mainly Büchner, Haeckel, and von der Goltz. Lastly, the question of how the Unionists reconciled with Social Darwinism’s negative attitude towards the Turks is debated. In this regard, I divided the Unionist counterarguments in three categories. Firstly, I claim that Japan’s victory over Russia presented a great argument for the Unionists. Secondly, it is argued that they tried to prove Turks’ civilized nature through Turcology works, and lastly, they argued that the West is the uncivilized and barbaric ones.
Bu çalışmada, Sosyal Darwinizmin İttihatçı teori ve uygulamadaki rolü ve bu teorinin İttihatçı yöneticiler ve entelektüeller arasında yayılmasında Almanya'nın oynadığı rol ele alınmıştır. Çalışmanın amacı, bu teorinin İttihatçı düşüncede nasıl ve ne genişlikte sirayet ettiğini açıklamak ve Türkiye Cumhuriyeti'nin ilk yıllarında da etkisini gösteren Sosyal Darwinizmin Osmanlı İmparatorluğu'ndaki kökenlerine inmektir. İmparatorluğun son on yılında özellikle İttihatçı Türkçüleri etkileyen Sosyal Darwinizm, bu çalışmada üç temel soru üzerinden tartışılmıştır. İlk olarak ele alınılan temel soru, Sosyal Darwinizmin İttihatçı düşüncede popüler olmasına sebep olan faktörlerin neler olduğudur. Bu kapsamda öncelikle İttihatçıların ortak özellikleri incelenmiştir. Burada karşılaşılan en büyük iki özellik İttihatçıların aldıkları Batı tarzı askeri eğitim ve bu eğitimden kaynaklanan militarist kimlikleridir. Ardından dönemin siyasi şartları incelenerek Osmanlı Devleti'nin içinde bulunduğu kuşatılmışlık halinin İttihatçıları derinden etkilediği, bu durumun da Sosyal Darwinizmin popülerleşmesine zemin hazırladığı görülmüştür. Son olarak, dönemin entelektüel ortamın da Sosyal Darwinizmi körüklemiştir. Entelektüellerin istibdat rejiminde siyasî yayınlara gelen sansürler sebebiyle felsefi konulara yönelmeleri Sosyal Darwinizmin yaygınlaşması için temel oluşturmuştur. Osmanlı düşünürleri tarafından Sosyal Darwinizme karşı kapsamlı ve ikna edici karşı-argümanların üretilememesi de bu teorinin herhangi bir ideolojik engelle karşılaşmadan ilerlemesini sağlamıştır. Bu tezin ikinci temel sorusu Osmanlı aydınlarının Sosyal Darwinizmi hangi kaynaklardan öğrendikleridir. Aydınları birçoğu Sosyal Darwinizmi Spencer ya da Darwin'den direkt olarak öğrenmeyip, bu düşünürleri ele alan Fransız ve Alman kaynaklardan öğrenmişlerdir. Bu tezde Alman kaynakları incelenmiş, bu kapsamda Ludwig Büchner, Ernst Haeckel ve Colmar Freiherr von der Goltz ele alınmıştır. Son olarak Sosyal Darwinizmin Türklere karşı negatif görüşlerine karşı Osmanlı aydınlarının nasıl argümanlar ürettikleri incelenmiştir. Burada İttihatçıların argümanlarını üç kategoride değerlendirilmiştir. İttihatçılar öncelikle Japonya'nın Rusya'ya karşı zaferi temel alınarak argümanlar üretmiş, ardından Türkoloji çalışmaları ile Türklerin Batı tarafından yanlış anlaşıldığı kanıtlanmaya çalışılmış ve son olarak da barbar ve medeniyetsiz olanın Batı olduğu savunulmuştur.
Bu çalışmada, Sosyal Darwinizmin İttihatçı teori ve uygulamadaki rolü ve bu teorinin İttihatçı yöneticiler ve entelektüeller arasında yayılmasında Almanya'nın oynadığı rol ele alınmıştır. Çalışmanın amacı, bu teorinin İttihatçı düşüncede nasıl ve ne genişlikte sirayet ettiğini açıklamak ve Türkiye Cumhuriyeti'nin ilk yıllarında da etkisini gösteren Sosyal Darwinizmin Osmanlı İmparatorluğu'ndaki kökenlerine inmektir. İmparatorluğun son on yılında özellikle İttihatçı Türkçüleri etkileyen Sosyal Darwinizm, bu çalışmada üç temel soru üzerinden tartışılmıştır. İlk olarak ele alınılan temel soru, Sosyal Darwinizmin İttihatçı düşüncede popüler olmasına sebep olan faktörlerin neler olduğudur. Bu kapsamda öncelikle İttihatçıların ortak özellikleri incelenmiştir. Burada karşılaşılan en büyük iki özellik İttihatçıların aldıkları Batı tarzı askeri eğitim ve bu eğitimden kaynaklanan militarist kimlikleridir. Ardından dönemin siyasi şartları incelenerek Osmanlı Devleti'nin içinde bulunduğu kuşatılmışlık halinin İttihatçıları derinden etkilediği, bu durumun da Sosyal Darwinizmin popülerleşmesine zemin hazırladığı görülmüştür. Son olarak, dönemin entelektüel ortamın da Sosyal Darwinizmi körüklemiştir. Entelektüellerin istibdat rejiminde siyasî yayınlara gelen sansürler sebebiyle felsefi konulara yönelmeleri Sosyal Darwinizmin yaygınlaşması için temel oluşturmuştur. Osmanlı düşünürleri tarafından Sosyal Darwinizme karşı kapsamlı ve ikna edici karşı-argümanların üretilememesi de bu teorinin herhangi bir ideolojik engelle karşılaşmadan ilerlemesini sağlamıştır. Bu tezin ikinci temel sorusu Osmanlı aydınlarının Sosyal Darwinizmi hangi kaynaklardan öğrendikleridir. Aydınları birçoğu Sosyal Darwinizmi Spencer ya da Darwin'den direkt olarak öğrenmeyip, bu düşünürleri ele alan Fransız ve Alman kaynaklardan öğrenmişlerdir. Bu tezde Alman kaynakları incelenmiş, bu kapsamda Ludwig Büchner, Ernst Haeckel ve Colmar Freiherr von der Goltz ele alınmıştır. Son olarak Sosyal Darwinizmin Türklere karşı negatif görüşlerine karşı Osmanlı aydınlarının nasıl argümanlar ürettikleri incelenmiştir. Burada İttihatçıların argümanlarını üç kategoride değerlendirilmiştir. İttihatçılar öncelikle Japonya'nın Rusya'ya karşı zaferi temel alınarak argümanlar üretmiş, ardından Türkoloji çalışmaları ile Türklerin Batı tarafından yanlış anlaşıldığı kanıtlanmaya çalışılmış ve son olarak da barbar ve medeniyetsiz olanın Batı olduğu savunulmuştur.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Committee of Union and Progress, Social Darwinism, Ottoman Empire, İttihat ve Terakki Cemiyeti, Sosyal Darwinizm, Osmanlı İmparatorluğu
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Bolat, S. (2021). Social Darwinism in unionist theory and practice: The German connection. (Unpublished master’s thesis). Ibn Haldun University School of Graduate Studies, Istanbul.
