AK Parti dış politikasında uyuşmazlık çözümü uygulamaları

Abstract

Türkiye “Arap Baharı”nın başlangıcına kadar Ortadoğu bölgesine yönelik olarak uyuşmazlık çözümüne vurgusu yüksek bir dış politika stratejisi yürütmüştür. Bu uyuşmazlık çözümü yaklaşımı tüm bölgeye bütüncül ve sistemik bir değişim getirmeyi amaç edinmişti. Türk dış politikası çatışma üreten yapıların dönüştürülmesini hedef almış, aktörler ve seçkinlerle olumlu bir ilişki kurmayı denemiş ve güvenliğin hâkim olduğu bir gündemi çok boyutlu bir gündemle değiştirme girişiminde bulunmuştu. Uyuşmazlık çözümlemesi söylemi ile uyumlu diplomatik araçlar ve üçüncü taraf rolleri bu dönemde Türk dış politikasında daha aktif bir şekilde kullanılmıştır. Türkiye bu yaklaşımını ve değer bazlı önceliklerini bölgedeki diğer nüfuzlu aktörlerin öncelikleri ile örtüştürmeyi başaramadı. Dahası bölgede süregiden krizlere Türkiye daha doğrudan müdahil olduğundan beri dönüştürücü söylem ile yönetim icraası arasındaki boşluk bölgede derinleşmiştir.