Oruç, Rahmi

Yükleniyor...
Profil fotoğrafı
E-posta Adresi ORCID Profili WoS Profili Scopus Profili YÖK Araştırmacı Profili Google Akademik Profili TR-Dizin Profili SOBİAD Profili Web Sitesi

Araştırma projeleri

Organizasyon Birimleri

Organizasyon Birimi
İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Karşılaştırmalı Edebiyat Bölümü
Karşılaştırmalı Edebiyat Bölümü’nün vizyonu, özellikle Avrupa ve Orta Doğu dillerinde yazılmış eserleri hem birbirleriyle hem de Türk Edebiyatı’yla mukayese ederek, medeniyetlerin geçişkenliği hakkında bilgi üretmek ve farkındalık yaratmaktır. Eleştirel bakış açısının temel alınacağı Bölümde, edebiyat, dil, kültür, sinema alanlarındaki gelişmeleri yakından takip edip, tartışmalara katkı sağlayacak bilim insanları yetiştirmeyi hedeflemektedir.

Adı Soyadı

Rahmi Oruç

İlgi Alanları

Felsefe, Din, İletişim, Bilim teknolojisi

Kurumdaki Durumu

Aktif Personel

Arama Sonuçları

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Yayın
    What do we do with arguments?: Situating munāẓara in contemporary argumentation scholarship
    (İbn Haldun Üniversitesi, Medeniyetler İttifakı Enstitüsü, 2022) Oruç, Rahmi; Oruç, Rahmi; Şentürk, Recep; Medeniyetler İttifakı Enstitüsü, Medeniyet Araştırmaları Ana Bilim Dalı
    This study introduces Ādāb al-Baḥth wa al-Munāẓara, literally the manners of inquiry and argumentation, to contemporary argumentation scholarship. To do so, I begin with a rather broad research question: Why do argumentation theories envision different goals? To what extent do different conceptions of self and truth shape this diversity? The thesis argues that our conception of truth and self informs our model of argumentation by shaping the theoretical preferences and analytical tools such that they determine what amounts to observation and violation of the idealized rules of argumentation. Employing the five components of a research program in argumentation as its methodology developed by pragma-dialectics, in the first section, I explore pragma-dialectics, epistemological approach to argumentation, virtue approach to argumentation, and formal pragmatics of Habermas. I show how these theories are developed within certain philosophies of reasonableness shaped by considerations of truth and self. In the second section, I proceed to Munāẓara. I introduce the discipline and provide its intellectual history and development, its procedure, the disagreements between Munāẓara scholars, and finally, its peculiarities in comparison with the contemporary theories. I argue that Munāẓara is a dialogicallyepistemic agent-driven theory of argumentation. I trace its attention to the dialogue, knowledge, and virtue to the multiplex theory of truth. The self can gradually arrive at truth, first through justification and argumentation, second through virtue.