Rethinking the production of space and migration: The case of Istanbul Fatih district

Abstract

Istanbul's Fatih district has rapidly transformed since the Syrian refugees started to settle as new dwellers following the forced migration flow due to the 2011 Syrian civil war. Since their collective settlements have accelerated and there has been a noticeable increase in the number of Syrian cafes, restaurants, and small businesses in the Fatih's spaces along with a number of local residents from Turkey have moved out of Fatih for new emerging urban spaces such as Basaksehir district, Fatih district has correspondingly changed its spatial relations and embedded new social and cultural parameters. As this indicates that the district is a significant constitutive and constructed phenomenon, the production of space emerges as a key analytical inquiry. This thesis focuses on this question by conducting ethnographic research. By doing so, it aims to elucidate how broader socio-political agencies intersect with micro-level local dynamics to shape the urban experience for both existing residents and newcomers. Therefore, the study aims to unveil the question of how the socio-cultural urban settings of Fatih have been produced and reproduced by existing residents and new inhabitants. This entails deciphering the multi-layered process of space production, which is constructed upon the interplay of macro and micro-level dynamics. By examining the affinitive interactions between various actors within the urban landscape, the study sheds light on the complex mechanisms driving the production and reproduction of space in Fatih. In this thesis, the close relationship of the Islamic religion with the production of space, significant migrant networks and the role of the concept of governmentality in the production of space stand out as the primary dimensions of the discussion on space and migration. These factors, which shape migrants' preferences and settlement dynamics, play a decisive role in the processes of forming their identities, feeling belonging and establishing spatial ties. Within this framework, the thesis analyzes how religious practices, as well as social, political, and economic networks, contribute to the production of space in Fatih.

İstanbul'un Fatih ilçesi, 2011'de başlayan Suriye iç savaşının ardından Suriyeli göçmenlerin yoğun göç dalgasıyla birlikte hızla dönüşüm geçirmiştir. Fatih'e yeni gelen Suriyeli sakinlerin yoğun yerleşimi ve aynı dönemde, birçok yerel sakinin Başakşehir gibi yeni kentsel mekânlara taşınması, ilçenin mekânsal dinamiklerini değiştirmiş, yeni sosyal ve kültürel parametreler oluşturmuştur. Bu değişim, Fatih'i mekânın üretimi ve yeniden üretimi üzerinden çok katmanlı bir analiz için güçlü bir örnek haline getirmiştir. Bu tez, etnografik bir yaklaşımla, katılımcıların deneyimlerinden ortaya çıkan tema ve örüntüleri inceleyerek bu dönüşümün altında yatan dinamikleri açığa çıkarmaktadır. Daha geniş sosyo-politik yapılar ile günlük yaşam pratiklerinin kesişim noktalarını ele alarak, mevcut sakinler ve yeni gelen göçmenler için kentsel deneyimin nasıl şekillendiğini analiz etmektedir. Çalışma, Fatih'in sosyo-kültürel kentsel ortamının mevcut sakinler ve göçmenler tarafından nasıl üretildiği ve yeniden üretildiğini çözümlemektedir. Bu bağlamda, tez, mekânın üretimini makro ve mikro düzeydeki süreçlerin etkileşimi ile değerlendiren çok katmanlı bir çözümleme sunmaktadır. Fatih'teki farklı aktörlerin gündelik etkileşimlerini inceleyerek, mekânın üretimini ve yeniden üretimini şekillendiren karmaşık mekanizmaları açıklığa kavuşturmaktadır. Bu çerçevede, İslam'ın mekân üretimindeki rolü, güçlü göçmen ağlarının etkisi ve yönetimsellik kavramı, Fatih özelinde mekân ve göç ilişkisini anlamlandırmak için temel boyutlar olarak öne çıkmaktadır.