Umut temelli müdahale programının Suriyeli mülteci çocukların umut ve psikolojik dayanıklılık düzeylerine etkisi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2021
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İbn Haldun Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Mülteci çocuklarla yapılan müdahale çalışmalarında, pozitif özellikleri geliştirmekten çok negatif özellikleri azaltma odaklı bir yaklaşım olduğu görülmektedir. Risk grubunda yer alan çocuklar için, pozitif yönleri geliştirmeyi içeren müdahalelerin son yıllarda önemi artmakla birlikte, Suriyeli mülteci çocuklar temelinde ilişkili çalışmaların yetersiz olduğu gözlemlenmektedir. Bu çalışmanın amacı, umut temelli müdahale programının Suriyeli mülteci çocukların umut ve psikolojik dayanıklılık düzeyleri üzerindeki etkinliğini incelemektir. Çalışmada ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Örneklem 5. sınıfta öğrenim gören 42 Suriyeli mülteci öğrenciden oluşmaktadır ve 21 öğrenci müdahale grubu ve 21 öğrenci kontrol grubunda yer almaktadır. Öğrencilerin umut düzeylerini ölçmek için Çocuklarda Umut Ölçeği; psikolojik dayanıklılık düzeylerini ölçmek için Çocuk ve Genç Psikolojik Sağlamlık Ölçeği – Kısa formu kullanılmıştır. Ön test sonrası müdahale grubunda yer alan öğrencilere 5 hafta süren ve 6 oturumdan oluşan müdahale programı uygulanmıştır. Kontrol grubunda yer alan öğrencilere ise bekleme listesi olarak bu süreçte herhangi bir işlem uygulanmamıştır. Verilerin analizi için 2x2 Tekrarlı Ölçümlerde Karma Desenli Varyans Analizi, Bağımsız Örneklem T testi ve Bağımlı Örneklem T testi kullanılmıştır. Tekrarlı Ölçümlerde Karma Desenli Varyans Analizi bulguları, müdahale grubunun kontrol grubuna göre umut ve psikolojik dayanıklılık düzeylerinde daha çok gelişim gösterdiğini ortaya koymuştur. Bağımlı örneklem T testi analizi, kontrol grubunun umut düzeyinin istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azaldığını fakat müdahale grubunun umut düzeyindeki artışın istatistiksel olarak anlamlı düzeyde olmadığını ortaya koymuştur. Bağımlı örneklem t test sonucu v grupların psikolojik dayanıklılık puanlarında istatistiksel olarak anlamlı bir değişimin olmadığını ortaya koymuştur. Grupların son test umut puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklılık bulunmakla beraber, psikolojik dayanıklılık puanları için anlamlı farklılık bulunmamıştır. Araştırma bulguları, Suriyeli mülteci çocukların psikolojik dayanıklılığını geliştirmek amacıyla umut odaklı yaklaşımların uzun vadede yararlı olabileceğini desteklemektedir.
In intervention studies with refugee children, it is observed that there is an approach focused on reducing negative aspects rather than improving positive aspects. Interventions with children at-risk involving approaches aims to improve positive charactersitics have gained importance in recent years, however considering Syrian refugee children related studies appear to be insufficient. The purpose of this study is to investigate the efficacy of the hope-based intervention program on the levels of hope and psychological resilience of Syrian refugee children. Pretest-posttest control groupquasi-experimental design was used in the study. The sample consists of 42 Syrian refugee students in 5th grade and of 21 students are in the intervention group and of 21 students in the control group. Children Hope Scale was used to measure students' hope levels; Child and Youth Resilience Measure-Short form was used to measure the psychological resilience levels. After the pretest phase, the students in the intervention group were implemented an intervention program consisted of 6 sessions for 5 weeks. Control group as a waiting list did not receive any intervention in this process. 2x2 Repeated Measures Mixed ANOVA, Independent Sample T test and Dependent Sample T test were conducted for data analysis. Repeated Measures Mixed ANOVA revealed that intervention group had more improvement in hope and psychological resilience levels compared to the control group. Dependent Sample T test revelaed that hope level of the control group siginificantly decreased and the increase in the hope level of the intervention group did not reach a statistically significant level. The Dependent Sample t test revealed that there was no statistically significant change in the psychological resilience scores within the groups. Although there was a statistically significant difference between the posttest hope scores of the groups, there was no vii significant difference for psychological resilience scores. Research findings support that hope-oriented approaches can be effective in improving the resilience of Syrian refugee children in the long term.
In intervention studies with refugee children, it is observed that there is an approach focused on reducing negative aspects rather than improving positive aspects. Interventions with children at-risk involving approaches aims to improve positive charactersitics have gained importance in recent years, however considering Syrian refugee children related studies appear to be insufficient. The purpose of this study is to investigate the efficacy of the hope-based intervention program on the levels of hope and psychological resilience of Syrian refugee children. Pretest-posttest control groupquasi-experimental design was used in the study. The sample consists of 42 Syrian refugee students in 5th grade and of 21 students are in the intervention group and of 21 students in the control group. Children Hope Scale was used to measure students' hope levels; Child and Youth Resilience Measure-Short form was used to measure the psychological resilience levels. After the pretest phase, the students in the intervention group were implemented an intervention program consisted of 6 sessions for 5 weeks. Control group as a waiting list did not receive any intervention in this process. 2x2 Repeated Measures Mixed ANOVA, Independent Sample T test and Dependent Sample T test were conducted for data analysis. Repeated Measures Mixed ANOVA revealed that intervention group had more improvement in hope and psychological resilience levels compared to the control group. Dependent Sample T test revelaed that hope level of the control group siginificantly decreased and the increase in the hope level of the intervention group did not reach a statistically significant level. The Dependent Sample t test revealed that there was no statistically significant change in the psychological resilience scores within the groups. Although there was a statistically significant difference between the posttest hope scores of the groups, there was no vii significant difference for psychological resilience scores. Research findings support that hope-oriented approaches can be effective in improving the resilience of Syrian refugee children in the long term.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Umut, Umut Temelli Müdahale Programı, Umut Teorisi, Psikolojik Dayanıklılık, Suriyeli Mülteci Çocuklar, Hope, Hope Theory, Resilience, Syrian Refugee Children, Hope-Based Intervention Program
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Ataman, A. (2021). Umut temelli müdahale programının Suriyeli mülteci çocukların umut ve psikolojik dayanıklılık düzeylerine etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İbn Haldun Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
