Umudu yordamada şükran ve özgecilik
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2021
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İbn Haldun Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmada temel amaç doğrultusunda şükran ve özgeciliğin birlikte ele alındıklarında umudun anlamlı birer yordayıcısı olup olmadıkları belirlenmeye çalışılmıştır. Buna ek olarak çeşitli demografik özelliklerin (cinsiyet, ailenin aylık toplam gelir düzeyi, sosyal aktivitelere haftalık katılım sıklığı, algılanan aile tutumu), şükranın ve özgeciliğin ayrı ayrı umut ile olan ilişkileri de incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, İstanbul’da devlet ve vakıf üniversitelerinde lisans düzeyinde eğitim gören 504 üniversite öğrencisi katılımcı (297 kadın, 207 erkek) oluşturmuştur. Araştırmanın yaklaşımı nicel araştırma yaklaşımlarından olan ilişkisel araştırma yaklaşımıdır. Araştırmada veri toplama araçları olarak katılımcıların demografik bilgilerini elde etmek amacıyla araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu, umut düzeylerini belirlemek amacıyla Snyder ve diğerleri (1991) tarafından geliştirilmiş ve Türkçeye uyarlaması Tarhan ve Bacanlı (2015) tarafından yapılmış olan Sürekli Umut Ölçeği, şükran düzeylerini belirlemek amacıyla Kardaş ve Yalçın (2019) tarafından geliştirilmiş Şükran Ölçeği, özgecilik düzeylerini belirlemek amacıyla London ve Robert Bower (1968) tarafından geliştirilmiş ve Cantez, Aşkın ve Akbaba (1991) tarafından Türkçeye uyarlanmış olan Özgecilik Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın verilerinin istatistiksel çözümlemesinde SPSS (Statistical Package for Social Sciences) programı kullanılmıştır. Umudun, cinsiyete göre anlamlı bir farklılık gösterip göstermediği bağımsız değişkenler t testi ile incelenmiştir. Umudun ailenin aylık toplam gelir düzeyine, sosyal aktivitelere haftalık katılım sıklığına ve algılanan aile tutumuna bağlı olarak anlamlı bir farklılık gösterip göstermediği tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ile incelenmiştir. Bağımsız değişkenler t testi ve tek yönlü ANOVA sonucuna göre katılımcıların umut puanlarında bahsi geçen demografik özelliklere dayalı anlamlı bir fark ortaya çıkmamıştır. Şükran ve umut ile özgecilik ve umut arasında korelasyonel bir ilişki olup olmadığı pearson momentler çarpımı korelasyon katsayısı ile incelenmiştir. Şükran ve umut ile özgecilik ve umut arasında orta düzeyde, v pozitif ve anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur. Şükranın ve özgeciliğin birlikte ele alındıklarında sürekli umudun anlamlı birer yordayıcısı olup olmadıkları çoklu regresyon analizi ile incelenmiştir. Şükran ve özgeciliğin umudu yordama gücünün zayıf olduğu belirlenmiştir. Elde edilen bulgular doğrultusunda araştırmanın sonuçları alan yazın göz önüne alınarak tartışılmış ve yorumlanmıştır. Daha sonra yapılacak olan araştırmalar için önerilerde bulunulmuştur.
This study aims to determine whether gratitude and altruism are significant predictors of hope when considered together. Also, various demographic characteristics (gender, total monthly income level of the family, weekly participation in social activities, perceived family attitude), gratitude, and altruism were separately examined. The subjects of the study consisted of 504 university students (297 females, 207 males) studying at the undergraduate level at either a state or a private university in Istanbul. Throughout the study, relational research approach was employed, which is a quantitative research method. The data collection tools used for the research included the Socio-Demographic Information Form, developed by the researcher to obtain the demographic information of the participants. Additionally the Continuous Hope Scale, which is developed by Snyder et al. (1991) and adapted into Turkish by Tarhan and Bacanlı (2015), was used to determine hope levels. The Gratitude Scale developed by Kardaş and Yalçın (2019) was used to determine gratitude levels and the Altruism Scale, which developed by London and Robert Bower (1968) and adapted into Turkish by Cantez, Aşkın, and Akbaba (1991), was used to determine the levels of altruism. The SPSS (Statistical Package for Social Sciences) program was used for the statistical analysis. Impact of gender on hope was examined by independent variables t-test. Effects of on monthly total income level of the family, weekly participation in social activities, and perceived family attitude on hope were examined by one-way analysis of variance (ANOVA). According to the results of the independent variables t-test and ANOVA, no significant difference was found in hope scores of the participants. Correlational relationship between gratitude and hope as well as between altruism and hope were investigated by computing the Pearson product-moment correlation coefficient. It was found that there is a moderate, positive, and significant relationship between both pairs of variables (i.e., gratitude-hope and altruism-hope). To determine vii whether gratitude and altruism are meaningful predictors of continuous hope, a multiple regression analysis was conducted. The results of this analysis indicated that gratitude and altruism's are statistically significant, yet, weak predictors of hope. In line with the findings, the results of the research were discussed and interpreted by considering the literature. Suggestions have been made for further research.
This study aims to determine whether gratitude and altruism are significant predictors of hope when considered together. Also, various demographic characteristics (gender, total monthly income level of the family, weekly participation in social activities, perceived family attitude), gratitude, and altruism were separately examined. The subjects of the study consisted of 504 university students (297 females, 207 males) studying at the undergraduate level at either a state or a private university in Istanbul. Throughout the study, relational research approach was employed, which is a quantitative research method. The data collection tools used for the research included the Socio-Demographic Information Form, developed by the researcher to obtain the demographic information of the participants. Additionally the Continuous Hope Scale, which is developed by Snyder et al. (1991) and adapted into Turkish by Tarhan and Bacanlı (2015), was used to determine hope levels. The Gratitude Scale developed by Kardaş and Yalçın (2019) was used to determine gratitude levels and the Altruism Scale, which developed by London and Robert Bower (1968) and adapted into Turkish by Cantez, Aşkın, and Akbaba (1991), was used to determine the levels of altruism. The SPSS (Statistical Package for Social Sciences) program was used for the statistical analysis. Impact of gender on hope was examined by independent variables t-test. Effects of on monthly total income level of the family, weekly participation in social activities, and perceived family attitude on hope were examined by one-way analysis of variance (ANOVA). According to the results of the independent variables t-test and ANOVA, no significant difference was found in hope scores of the participants. Correlational relationship between gratitude and hope as well as between altruism and hope were investigated by computing the Pearson product-moment correlation coefficient. It was found that there is a moderate, positive, and significant relationship between both pairs of variables (i.e., gratitude-hope and altruism-hope). To determine vii whether gratitude and altruism are meaningful predictors of continuous hope, a multiple regression analysis was conducted. The results of this analysis indicated that gratitude and altruism's are statistically significant, yet, weak predictors of hope. In line with the findings, the results of the research were discussed and interpreted by considering the literature. Suggestions have been made for further research.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Pozitif Psikoloji, Umut, Şükran, Özgecilik, Altruism, Gratitude, Hope, Positive Psychology
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Akbaş, M. (2021). Umudu yordamada şükran ve özgecilik. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İbn Haldun Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
