[Book Review]: "Rivayet Tefsiri Geleneğinin Dönüşümü"

Abstract

Bu yazı, Saliha Türcan’ın Rivayet Tefsiri Geleneğinin Dönüşümü adlı eserini yapısal, içeriksel ve yöntemsel açılardan eleştirel bir bakışla değerlendirmektedir. Çalışma, İbn Kesîr’in tefsir anlayışını önceki dönem müfessirleriyle karşılaştırarak rivayet tefsiri geleneğindeki dönüşümü ortaya koymayı amaçlamakta ve bu yönüyle literatüre önemli bir katkı sunmaktadır. Ancak eserde, kitabın merkezî meselesi olan dönüşüm tartışmasının sınırlı bir bölüme sıkıştırılması, tekrar eden bilgilerle metnin hacminin gereğinden fazla genişletilmesi, karşılaştırmalı yöntemin İbn Kesîr sonrası dönem için dar tutulması gibi yapısal ve yöntemsel sorunlar dikkat çekmektedir. Ayrıca dilin zaman zaman ağırlaşması, cümlelerin uzaması ve tezden kitaba dönüşüm sürecine dair açıklamaların eksikliği de okuyucunun anlamlandırma sürecini zorlaştırmaktadır. Tüm bu eleştirilere rağmen eser, rivayet tefsiri geleneğini bütüncül bir bakışla ele alması ve İbn Kesîr’in bu gelenek içerisindeki yerini netleştirmesi bakımından değerli bir kaynak olarak öne çıkmaktadır.

This book review offers a critical evaluation of Saliha Turcan’s book Rivayet Tefsiri Geleneğinin Dönüşümü focusing on its structure, content, and methodology. The work seeks to examine the transformation within the tradition of narrative tafsir by analyzing the exegetical approach of Ibn Kathir in comparison with earlier commentators, thus making a valuable contribution to the field. However, the study reveals certain structural and methodological shortcomings, such as the compression of the book’s central thesis into a relatively short section, unnecessary repetition of information, and limited application of comparative analysis to the post-Ibn Kathir period. Additionally, the use of dense and lengthy sentences, along with the lack of explanation regarding the transition from dissertation to published book, can hinder the reader’s comprehension. Despite these criticisms, the book stands out as a significant academic contribution due to its holistic approach to the narrative tafsir tradition and its successful clarification of Ibn Kathir’s unique position within that legacy.