Agnotology 2.0: Mapping the politics of ignorance in digital space

Abstract

This thesis examines 'traditional' agnotology and brings forth a new conceptual paradigm as 'Agnotology 2.0' — that aims to (de)construct the intentional manufacturing and perpetuation of ignorance using digital space. The study discusses the existing debates in traditional agnotology and investigates how power structures manufacture ignorance to perpetuate their socio-politico-economic hegemony. I extend this debate as the repackaging of traditional agnotology into the digital era where content created by users, chatbots and algorithms becomes popular and is used to spread mis/disinformation, that crafts the fragmented landscape of truth and manufactures ignorance differently. Agnotology 2.0 explores how technological leap enables the dissemination of false information in a post-truth era when emotional appeal often takes precedence over factual correctness. This concept draws inspiration from the transition from Web 1.0 to Web 2.0. This study structures its empirical findings on the role of social media platforms, especially Meta-owned Facebook and Instagram as a capitalist entity in a nation-state paradigm significantly shaping Agnotology 2.0 as a conceptual framework in the last decades' geopolitical events. The case studies of the May 2021 eviction in the Sheikh Jarrah neighborhood and the ongoing war in Gaza after October 2023 demonstrate how Meta's tactics unfairly and systemically suppress Palestinian voices while promoting other narratives to a greater extent. These activities reveal the inherent biases inside systems and the wider consequences of digital platforms being used to manipulate information and stifle opposing viewpoints. The research finally problematizes digital spaces as inherently non-neutral terrains, where ignorance and prejudice are perpetuated through deliberate and systematic engineering of partiality. It necessitates a comprehensive interrogation of the underlying principles and operational mechanisms of these technologies, advocating for their redefinition towards societal amelioration. Consequently, this study offers a pivotal framework for understanding the complexities of information governance in contemporary society, advocating for more informed and equitable approaches to digital governance and content regulation.Bu tez, dijital medya platformları aracılığıyla cehaletin kasıtlı olarak nasıl üretildiğini ve kullanıldığını anlamak için Agnotology 2.0 çerçevesini araştırmaktadır. Çalışma, güçlü kuruluş ve şahısların çıkarlarını korumak için cehalet ürettikleri yakın tarih örnekleri inceleyerek agnotoloji konusunda teorik bir temel oluşturur. Bu kavramı dijital çağa genişleterek, kullanıcı tarafından üretilen içerik, sosyal medya algoritmaları ve viral yanlış bilgilendirmenin cehalet üretiminin parçalı bir manzarasını nasıl yarattığını inceler. Agnotology 2.0, Web 1.0'dan Web 2.0'a geçişten ilham alarak, modern teknolojilerin yanlış bilginin yayılmasını nasıl kolaylaştırdığını vurgular. Araştırma, Meta (Facebook ve Instagram) gibi sosyal medya platformlarının kritik jeopolitik olaylar sırasında içerik moderasyonundaki rolüne odaklanır. Mayıs 2021'deki Şeyh Cerrah mahallesi tahliyesi ve 7 Ekim 2023 Hamas operasyonu sonrası Gazze'deki çatışmaların vaka çalışmaları, Meta'nın politikalarının Filistinli sesleri orantısız bir şekilde sustururken diğer anlatıları nasıl güçlendirdiğini ortaya koyar. Bu eylemler, dijital platformların bilgi kontrolü ve muhalefetin bastırılması için araçlar olarak sistemik önyargıları ve daha geniş sonuçlarını gözler önüne serer. Tez, ekonomik ve politik gündemler tarafından yönlendirilen sosyal medya platformlarının tarafsız araçlar olmadığını, aksine cehalet ve önyargıyı sürdürme yollarında tasarlandığını savunur. Bu teknolojilerin gömülü değerlerini ve operasyonel dinamiklerini eleştirel bir şekilde incelemenin önemini vurgular. Sonuç, teknolojinin tarafsız olmadığını, bilgi ve yanlış bilginin dijital çağdaki zorluklarını ele almak için agnotolojinin rolünü tanımanın önemini vurgular. Çalışma, bilgi kontrolünün karmaşıklıklarını anlamak için eleştirel bir çerçeve sunar ve dijital yönetişim ve içerik moderasyonuna daha bilinçli ve adil yaklaşımlar benimsenmesini teşvik eder.