The light of intellect and spiritual vision in al-Ghazali's Mishkat al-Anwar

Abstract

In this thesis, I discuss the whatness of knowledge through a 'being-knowing' perspective and analyze the Mishkat al Anwar (The Niche of Lights) of Abu Hamid al-Ghazali, as a prime example of a Sufi epistemology derived through relating internally to oneself. The seeking of knowledge is preceded by the experience of existential doubt that is to be found in knowledge, and for al-Ghazali, certainty was to be found in Sufism and their experiential knowledge. As such the Sufi ways of knowledge that are based on Unveiling (kashf), Taste (dhawk), and the manifestation of Being (tajalli) are presented in the Mishkat al-Anwar of al-Ghazali as such an epistemology. Thus, when perception is clear of externality, which is causality and outward forms of bodies, being reveals itself to perception with all its ontological attributes. Ghazali proposes that knowing Light, which he equates with Being, comes from the 'holy prophetic spirit' which is a stage that is beyond the rational and reflective faculties. Two types of knowledge come through 'being-knowing', a contextual knowing to which separated beings manifest themselves, and a knowledge whereby Being manifests itself as a unified reality with no separation. Knowledge of such realities come through the turning inward, the unveiling, manifestation, and taste of being.Bu tez olma-bilme perspektifinden hareketle bilginin ne olduğunu tartışmaya çalışıyor ve içsel epistemoloji için en temel örnek olarak gösterilebilecek olan Ebu Hamid el-Gazali'nin Mişkat'ul Envar kitabını analiz etmeye çalışıyor. Her insan farkındalığını dışsal yanut içsel ilgi/alaka üzerinden kurar ve insanın bilgisi bu ayrım tarafından koşullanır. Dışsal ilgi olarak bilgi, ya faydacı ya eleştirel olabilir; halbuki sadece içsel ilgi varlıkla ilişki kurabilir. Böylece, algı dışsallıktan kurtulduğunda varlık kendini kendi olarak ifşa eder. Bana göre, Mişkat el-Envar kitabından Gazali bu türlü bir dışsallıktan kurtulmanın epistemolojisini yapıyor. Gazali varlıkla aynı şey saydığı bilen Işığın 'peygamberi ruh'tan geldiğini ve bunun akıl melekesini aştığını iddia eder. Olma-bilme'den iki türlü bilgi çıkar: ilki ayrı varlıkların kendilerini tezahür ettikleri bağlamsallık, diğeri ise varlığın kendini bir ve ayrımsız bütün olarak gösterdiği bilgi. Bu hakikat ancak içe dönüş, keşf, tecelli ve varlığın zevki (tat) kavramları üzerinden anlaşılabilir.