Faroqhi, Suraija Roschan
Yükleniyor...
Araştırma projeleri
Organizasyon Birimleri
İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Tarih Bölümü
Tarih Bölümü, çok-yönlü, disiplinler-arası, mukayeseli ve sosyolojik bir zenginlik üretmeyi; bu suretle, gerek Avrupa-merkezci veya Batı-merkezci, gerekse dar Osmanlı-Türk odaklı yaklaşımları aşmayı amaçlamaktadır.
Adı Soyadı
Suraija Roschan Faroqhi
İlgi Alanları
Osmanlı Tarihi, Sosyal Tarih, Kentsel Üretim ve Tüketim
Kurumdaki Durumu
Aktif Personel
2 sonuçlar
Arama Sonuçları
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Yayın Kanûnî Sultan Süleyman ve dönemi: Yeni kaynaklar, yeni yaklaşımlar(İbn Haldun Üniversitesi Yayınları, 2020) Faroqhi, Suraija Roschan; Çalışır, Muhammed Fatih; Faroqhi, Suraiya; Yılmaz, Mehmet Şakir; İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Tarih BölümüNüvesi 26-27 Eylül 2019 tarihinde İbn Haldun Üniversitesi Süleymaniye Yerleşkesi’nde düzenlenen “II. Uluslararası Süleymaniye Sempozyumu: Kanûnî Sultan Süleyman ve Dönemi” başlıklı sempozyumda atılan elinizdeki çalışma, 1520-1566 yıllarını kapsayan kırk altı yıllık hükümdarlık dönemiyle Osmanlı tarihinde en uzun süre tahtta kalan padişah olan Kanûnî Sultan Süleyman ve saltanat dönemine odaklanmaktadır. İcra ettiği seferler, yürüttüğü siyasî ve diplomatik faaliyetler, uygulamaya koyduğu düstur ve kanunlarla Osmanlı İmparatorluğu’nu on altıncı yüzyılın en etkili devletlerinden biri haline getiren Sultan I. Süleyman, Avrupalı tarihçilerce “Muhteşem,” Türk tarihçiler tarafından ise “Kanûnî” sıfatıyla anılmıştır. Tüm güç ve ihtişamına rağmen padişahın ailevî ilişkileri, askeri seferlerin halka yüklediği mâlî yükümlülükler ve dinî tartışmaların eşlik ettiği bazı sosyal buhranlar Osmanlı tarihinin bu önemli dönemini dikkatle incelemeyi gerektirir. Bu dönemde yetişen ya da bizzat padişah tarafından görevlendirilen Mimar Sinan, Ebüssuûd Efendi, Bâkî, Barbaros Hayreddin Paşa, Celâlzâde Mustafa Çelebi, Kınalızâde Ali Çelebi, Taşköprîzâde gibi isimler Osmanlı kültür ve medeniyetinin klasik ürünlerini ortaya koymuşlardır. Fas’tan Endonezya’ya uzanan geniş bir coğrafyada etkisini hissettiren ve bu coğrafyada yaşayan toplumların tarihinde kalıcı bir miras bırakan Kanûnî Sultan Süleyman ve dönemi sonraki yüzyılların siyasî literatüründe “altın çağ” söylemi üzerinden kendine yer edinmiştir. Bugüne kadar hakkında çok sayıda akademik yayın yapılan söz konusu dönemin kapsamlı bir şekilde değerlendirilebilmesi için hâlâ çok sayıda araştırmaya ihtiyaç duyulmaktadır…Yayın An Ottoman gentleman observing İzmir at a time of change: Evliya Çelebi on the Road, 1670-1(İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Yayınları, 2022) Faroqhi, Suraija Roschan; Gökçe, Turan; Çalış, Hüseyin; İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Tarih BölümüIzmir was the ‘mushroom city’ of the seventeenth-century Ottoman world: while a small town in the late 1500s, by the end of the seventeenth century, the city may have been home to nearly 90,000 people. If realistic, this figure would mean that by the late 1600s, Izmir probably surpassed Bursa and belonged to the major cities of the empire. This increase is even more remarkable as the Ottoman central authorities certainly did not promote migration into the cities: on the other hand, before the mid-twentieth century newcomers from the countryside probably were a condition sine qua non for rapid urban growth. Ever since the 1990s, historians have tried to identify the reasons for Izmir’s dramatic expansion.
