A comparative analysis on the history of hadith transmitter criticism
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2021
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İbn Haldun Üniversitesi Yayınları
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
2./8. asrın ilk çeyreğinin son yıllarında Şu‘be b. el-Haccâc ile sistematik olarak icra edilmeye başlayan ricâl tenkit ilminin tekâmül süreci diğer ilimler gibi kademeli olarak tamamlanmıştır. Bu çalışmanın amacı, bu ilmin hicrî ilk üç asırdaki doğuş ve gelişim döneminin bazı temel özelliklerini tespit etmek ve içtihat açısından durağan mı yoksa dinamik bir yapıya mı sahip oldu-ğunu münekkitlere ait değerlendirmeleri mukayese metoduyla inceleyerek ortaya koymaktır. Bu konuda yapılacak tespitlerden hareketle bazı önerme-lerin veya ön kabullerin belirlenmesi söz konusu olacaktır. Bu disiplinin gelişim tarihinin karakteristik yapısıyla ilgili elde edilecek yaklaşımların ricâl tenkit metotlarının doğuş ve gelişimi, ricâl tenkit derslerinin işleniş yöntemleri, terimlerin manalarının nesiller arasındaki aktarımı, bir münekkidin diğer münekkitlere ait ricâl değerlendirmelerini görme imkânı gibi ricâl tenkit tarihinde kritik öneme sahip birçok konunun analiz edilmesinde kilit rol oynadığı vurgulanmalıdır. Bunlara ilaveten bu araştırmada sistematik öncesi tenkit dönemi-sistematik tenkit dönemi ayrımının da temellendirmesini oluşturan cerh ve ta‘dîl dağılımını, genel-özel değerlendirme miktarlarını ve teknik olmayan ifade-terim kullanım oranlarını sebep-sonuç ilişkisi içerisinde analiz ederek ricâl tenkit ilminin gelişim aşamalarına dair genel bir çerçeve çizilmesi hedeflenmektedir. Bu konuların tahlilinin, asırdan ziyade nesil ve münekkit merkezli yapılması, özellikle kavramsal gelişim sürecin-de etkili olan nesillerin, hatta öne çıkan münekkitlerin belirlenmesine imkân sağlayacaktır. Nesiller arasında özel değerlendirme-genel değerlendirme ile teknik olmayan ifade-terim kullanım oranları, söz konusu disiplinin aslında 2./8. asırda olmadığı ancak ricâl tenkit ilmine otantiklik kazandırmak amacıyla dönemin bazı âlimlerinin münekkit diye gösterilmeye çalışıldığıyla ilgili tezlerin de değerlendirilmesinde kritik veriler olacaktır.
The development process of transmitter criticism, who commenced to be made systematically with Shu‘ba ibn al-?ajj?j in the last years of the first quarter of the 2nd/8th century at the latest, has been completed gradu-ally like other Islamic sciences. The aim of this paper is to delineate some essential features of the birth and development period of this science in the first three centuries of hijra and to reveal whether it has a stationary or a dy-namic structure by comparison method. Thus, based on these determina-tions, it will be possible to establish some propositions or presuppositions. It is obvious that the approaches to be developed with respect to the char-acteristic structure of its development history play a key role in the analy-sis of many critical issues of in the history of transmitter criticism, such as the birth and development of criticism standards, ways of processing crit-icism courses, transfer of meanings of terms between critics, the opportu-nity for a critic to access other critics’ critical judgments etc. In addition, this research aims to present a general framework for the development stag-es of the science of the transmitter criticism by analyzing the distribution of al-jar? wa al-ta‘dil, general-specific assessment amounts, non-technical expressions-term usage rates in a cause-effect relationship. Our preference to make the analysis of these parameters as generation and critic-centered rather than centuries enabled us to identify generations that were particu-larly influential in the conceptual development process, and even prom-inent critics. Our preference for generation and critic-centered analysis rather than centuries will enable us to identify generations that are particu-larly influential in the conceptual development process, and even promi-nent critics. Special-general assessment and non-technical expression-term usage rates among the generations will be vital data in the critique of the thesis of that this discipline was not actually in the 2nd/8th century, but some scholars of the period were shown as narrator critics in order to give it authenticity.
The development process of transmitter criticism, who commenced to be made systematically with Shu‘ba ibn al-?ajj?j in the last years of the first quarter of the 2nd/8th century at the latest, has been completed gradu-ally like other Islamic sciences. The aim of this paper is to delineate some essential features of the birth and development period of this science in the first three centuries of hijra and to reveal whether it has a stationary or a dy-namic structure by comparison method. Thus, based on these determina-tions, it will be possible to establish some propositions or presuppositions. It is obvious that the approaches to be developed with respect to the char-acteristic structure of its development history play a key role in the analy-sis of many critical issues of in the history of transmitter criticism, such as the birth and development of criticism standards, ways of processing crit-icism courses, transfer of meanings of terms between critics, the opportu-nity for a critic to access other critics’ critical judgments etc. In addition, this research aims to present a general framework for the development stag-es of the science of the transmitter criticism by analyzing the distribution of al-jar? wa al-ta‘dil, general-specific assessment amounts, non-technical expressions-term usage rates in a cause-effect relationship. Our preference to make the analysis of these parameters as generation and critic-centered rather than centuries enabled us to identify generations that were particu-larly influential in the conceptual development process, and even prom-inent critics. Our preference for generation and critic-centered analysis rather than centuries will enable us to identify generations that are particu-larly influential in the conceptual development process, and even promi-nent critics. Special-general assessment and non-technical expression-term usage rates among the generations will be vital data in the critique of the thesis of that this discipline was not actually in the 2nd/8th century, but some scholars of the period were shown as narrator critics in order to give it authenticity.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Hadis, Cerh-Ta‘dîl İlmi, Ricâl Tenkidi, Şu‘be b. el-Haccâc, Cerh-Ta‘dîl Lafızları, ?adith, The Science of Transmitter Criticism, ‘Ilm al-Jar? wa al-Ta‘dil, Shu’ba ibn al-?ajj?j, Expressions of al-Jar? wa al-Ta‘dil
Kaynak
İslâm’da Medeniyet Bilimleri Tarihi (1. Cilt)
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Turhan, H. İ. (2021). A comparative analysis on the history of hadith transmitter criticism. R. Şentürk, A. Süruri, R. T. Kalyoncu, M. Sürün ve E. Morgül (Ed.). İslâm’da Medeniyet Bilimleri Tarihi (1. Cilt) içinde (13 - 41. ss.). İstanbul: İbn Haldun Üniversitesi Yayınları.
