Kitap hikâyesi

Abstract

Kütüphanenin daracık koridorlarında, duvardan duvara rafları arasında dolaşırken kitaplardan her birinin, “Beni al! Beni al!” diye çığlık attığını duyarım. Her birini alamam tabii ama rastgele bir tanesini (aslında rastgele değildir, illa kapıldığım bir cazibesi vardır) elime alıp onu sevindirdiğim olur. Hani karaya vuran denizyıldızlarını geri suya atıyormuş da “binlercesi var, ne fark edecek 1-2 tanesini kurtarmakla” demişler de “onun için fark etti” diye cevap vermiş ya, o hesap. İşte o kitap için o an duyulmuş olmak fark eder, bilirim.