Yaslıçimen, Faruk
Yükleniyor...
Araştırma projeleri
Organizasyon Birimleri
İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Tarih Bölümü
Tarih Bölümü, çok-yönlü, disiplinler-arası, mukayeseli ve sosyolojik bir zenginlik üretmeyi; bu suretle, gerek Avrupa-merkezci veya Batı-merkezci, gerekse dar Osmanlı-Türk odaklı yaklaşımları aşmayı amaçlamaktadır.
Adı Soyadı
Faruk Yaslıçimen
İlgi Alanları
Osmanlı Tarihi, Sosyal Tarih, Şiiler, Kültür Politikaları
Kurumdaki Durumu
Aktif Personel
16 sonuçlar
Arama Sonuçları
Listeleniyor 1 - 10 / 16
Yayın Art, artists and politics: no limits for transgression?(Turkuvaz Medya, 2018) Yaslıçimen, Faruk; Yaslıçimen, Faruk; İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Tarih BölümüBe it Susan Sarandon's tacit support for the Trump administration following his presidential inauguration in February 2017, or Meltem Cumbul's unprecedented discourtesy to Semih Kaplanoğlu, one of Turkey's well known contemporary film directors, during the 24th Adana Film Festival award ceremony held in September 2017... There are countless examples that illustrate how artists intervene in the socio-political field, not particularly with their artistic production but their words and opinions, which are occasionally blended with clear-cut political positions, worldviews, or ideologies. No doubt, few can argue against the involvement of art in politics. However, the focus here is on the artist and the issue, being styles, kinds, and limits of artistic expression in engaging with politics.Yayın Combining architecture with ethics: An intellectual portrait of Turgut Cansever(Urbanisation and Civilisation Seminar Series, 2017) Yaslıçimen, Faruk; Yaslıçimen, Faruk; İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Tarih BölümüTurgut Cansever (1921-2009) has been a well-known Turkish architect and a prominent figure in reinterpreting and refashioning the centuries old architectural heritage of Turkey through inventing a novel approach that combines traditional architectural principles pertaining to a set of moral values and beliefs with a modern perspective. Cansever designed mosque, library, institute and museum buildings, and houses; prepared extensive and detailed new urban settlement plans for Istanbul, Ankara, and Sivas; and renovated old historical mansions. One particular originality that Cansever introduced was his endeavour to combine architecture with ethics that entailed a quintessential overlap of religion, tradition, architecture, and cultural identity on a socio-political axis in contemporary Turkey. Turgut Cansever is the only architect, who won the Aga Khan Award for Architecture three times in the world. His architectural practice and intellectual legacy have a great impact on the new generations of educated middle-class conservatives of Turkey. Dr. Faruk Yaslıçimen is going to talk about Cansever’s intellectual legacy in relation to his architectural designs and preferences.Yayın Viyana'nın mecnunları(Türk Edebiyatı Vakfı, 2014) Yaslıçimen, Faruk; Yaslıçimen, Faruk; İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Tarih BölümüViyana’nın mecnunu çoktur. Çarşı-pazar, otobüs-tren, okul-kütüphane fark etmez, kişinin yolu nereye düşse, orada nev’i şahsına münhasır bir mecnuna rastlaması tabiidir, Bu şehirde burun direğini kıracak kadar kötü kokanına da, temizlik takıntılısına da rastlanır. Ama kahir ekseriyeti kendi halinde, zararsız mecnunlardır. Kimi kendine tuhaf işler icat etmiş, kimiyse zaman mefhumunu hepten kaybetmiştir. Bazısı var olduğunu göstermek istercesine hayata tutunma çabasındadır; bazısı aklını tamamen yitirmiş; bazısıysa mecnunluğa ilk adımlarını henüz atmaktadır. Hâsılı bu şehirde yaşayan envai çeşit mecnun vardır. Viyana’da, yediği sağlıksız yiyeceklerden şişmanlamış, iri kıyım, yazın ortasında çıplak göbeği kirden neredeyse yeşermiş ve leş gibi kokan bir adama rastlayabilirsiniz.Yayın Yerel yönetimlerde kültür politikaları(İLKE, 2018) Yaslıçimen, Faruk; Yaslıçimen, Faruk; İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Tarih BölümüKültür ve kültüre ilişkin uzun yıllardır süregelen tartışmalara rağmen kültür politikaları Türkiye için hâlâ yenidir. Bir yandan yerel ve küresel piyasalarda genişleyen kültür endüstrisi diğer yandan artan şehir nüfusuna koşut yükselen nitelikli sanatsal ve kültürel etkinlik talebi... Yerel yönetimler, sivil toplum ile birlikte geniş kitlelere kültür-sanat arzı sunmaya devam ediyor ancak bu geniş ölçekli çabaya, ciddiye alınması gereken ve kronikleşmiş bazı biçim ve içerik sorunları da eşlik ediyor. İşte bu politika notunun amacı, yönetimlerin kültür politikaları konusunda yaşadıkları sıkıntılara ilişkin genel bir çerçeve çizmek ve sorunlu noktalara ilişkin bazı çözüm önerileri getirmektir. Bu çerçevede metinde Kamu İhale Kanunu, alandaki koordinasyon sorunu, içerik belirleme ve karar verme süreçleri, muhatap odaklılık ve kültürel faaliyetler için üretilen mekânlar gibi konular ele alınmaktadır. Ayrıca eğitim ile kültürün yerel bağlamlardaki kesişimleri ve geleneksel sanatlara rekabetçi yaklaşım gibi birkaç konuda da örnek önerilerde bulunulmaktadır.Yayın Rönesans’ı tarihlemek ya da tarihi dönemlere ayırmak(İbn Haldun Üniversitesi, 2017) Yaslıçimen, Faruk; Yaslıçimen, Faruk; İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Tarih BölümüFransız Annales ekolünün üçüncü kuşak güçlü temsilcilerinden Jacques Le Goff’un “Tarihi Dönemlere Ayırmak Sart Mı?” başlıklı kitabı Avrupa tarihinin önemli dönemlerinden biri olan Rönesans’ı ele alıyor. Bu konuda genel kültür hâline gelmiş bilgimiz bize, Rönesans’ın 15. yüzyılda başlayıp kendinden önceki Orta Çağ’dan kesin bir kopuşu temsil ettiğini ve günümüzün müreffeh Avrupa’sının oluşmasına zemin hazırlayan şartların iste bu dönemde ortaya çıktığını söylüyor. Le Goff ise aynı kanaatte değil. Rönesans’ın tarihteki imtiyazlı konumundan biraz aşağı çekilmesinin gerektiği kanısında ama bunun tarihte bir dönemlendirme sorunundan kaynaklandığını görüp konuyu daha geniş bir çerçevede ele alıyor.Yayın Are we not Ottomans? The Struggle of Shi’i Nureddin and Ibrahim in returning from exile(Koç University Press, 2022) Yaslıçimen, Faruk; Yaslıçimen, Faruk; İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Tarih Bölümü[No Abstract Available]Yayın Birinci Dünya Savaşı’nda Şii-Sünni ittifakı: Nedenler, imkanlar ve açmazlar(100. Yılında Uluslararası Bağdat (Medînetü’s-selâm) ve Kûtü’l -Amâre Sempozyumu, 2017) Yaslıçimen, Faruk; Yaslıçimen, Faruk; İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Tarih BölümüBirinci Dünya Savaşı esnasında İslam topraklarını savunmak amacıyla Iraklı Şii müçtehitler cihat fetvaları vermiş ve Irak’ın Şii halkını Osmanlı Ordusu yanında İngilizlere karşı cihada çağırmıştır. Bu çağrı bir ölçüde başarılı da olmuştur. Peki, bu sürecin ardında yatan temel faktörler nelerdir? Mezhebi farklılıklarına rağmen, Sünniler ile Şiiler’in Irak’ta nasıl ortak hareket edebilmişlerdir? Osmanlı Devleti’nin 19. yüzyılın ortalarından itibaren sıkılaştırdığı merkezileşme politikalarının, II. Abdülhamid’in İttihad-ı İslam siyasetinin, İttihat ve Terakki hükümetinin Irak’ta takip ettiği politikaların ve Irak Şiileri arasında 19. yüzyıl boyunca yaşanmakta olan fıkhi ve toplumsal dönüşümlerin bundaki payı nedir? Bu sunumda hem Iraklı Şii müçtehitlerin cihat fetvalarının içerikleri hem de bu fetvaları ortaya çıkaran siyasi ve toplumsal bağlamlar tartışılacaktır. Konunun güncel gelişmelerle bağlantısı ise sunumun sonuna doğru kısaca ele alınacaktır.Yayın Judiciary and political positions of non-sunni muslims in the Ottoman Empire(Civilizations Forum - Religion and Civilization: Protection of Civilization as a Purpose of Religion, 2017) Yaslıçimen, Faruk; Yaslıçimen, Faruk; İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Tarih BölümüWhat was the significance of being Shiite in the Ottoman Empire? There is no single answer to this question. Socio-political meanings of being Shiite, or in a broader framework, being a non-Sunni Muslim in the Ottoman Empire were diverse. First of all, it must be pointed out that Ottoman governments did not embrace a standard policy towards their non-Sunni Muslim communities. The treatment of these communities were neither unchanging nor uniform. Political decisions in the Ottoman Empire were subject to various intersections of peculiar local conditions and aspirations of the central government. Yet beyond these historical specificities, which acquired singular meanings in unique conditions, there were some relatively objective and lasting factors that influenced the decision-making processes within the central administration. The governmental practices were not peculiar to the state officials but rather driven by overlapping social, religious, cultural and political convictions. In this presentation, firstly, controversial and fluctuating limits of non-Sunni Muslims’ subjecthood in the Ottoman Empire will be described and then, focusing on the late nineteenth century, the boundaries of their ambiguous socio-political positions will be discussed. Secondly, the context-based approach of the Ottoman authorities will be introduced, and lastly, certain implications of the unspoken hierarchy assumed by the Ottomans between various non-Sunni Muslim communities will be evaluated.Yayın Arts, market and the state: Cultural policies in introspect(SETA, 2018) Yaslıçimen, Faruk; Yaslıçimen, Faruk; İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Tarih BölümüThe field of cultural policies is novel and burgeoning; it harbors diverse and even contradictory approaches, with no universally recognizable principles; it has no common language of its own nor any unified theoretical perspective. The field is fragmented and heterogeneous in nature and bound to the interaction of multiple actors in different institutional settings. Although it began initially as a western academic and institutional endeavor, and developed mostly in the U.S. and Western Europe, cultural policies has turned out to be a common good for the entire world both as an academic discipline and as a bureaucratic and institutional enterprise.Yayın Saving the minds and loyalties of subjects: Ottoman education policy against the spread of shiism in Iraq during the time of Abdülhamid II(Bilim ve Sanat Vakfı, 2016) Yaslıçimen, Faruk; Yaslıçimen, Faruk; İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Tarih BölümüTowards the end of the nineteenth century, Ottoman authorities realized that the Sunni orthopraxy and ipso facto state sovereignty in Iraq were in danger. They believed that the great numbers of Sunni masses converting to Shiism could pose a serious political risk in the near future. To guarantee the political loyalties of the subjects living in Iraq, the Ottoman authorities formulated a policy of education to protect and correct beliefs. This article explains how the Ottoman government during the time of Abdülhamid II applied counter-measures against the perceived spread of Shiism in Iraq. These included appointing single Sunni professors to madrasas, sending itinerant preachers among the tribesmen to teach them the basic tenets of Sunnism, opening modern schools, and taking Iraqi Shiite boys at an early age to Istanbul to change their beliefs. The article further addresses issues that emerged during the implementation of this policy, such as the questions of whether to select local or non-local ulama and how to overcome financial challenges. Overall, the Ottoman policy of education aimed at disseminating an identity of Ottomanness (Osmanlılık) that included the correction of the beliefs of non-Sunni Muslim groups. This also meant re-defining Ottomanness in closer association with the Sunni interpretation of Islam.
